Css Nedir

Şimdiye kadar çoğunlukla yazı fontu özelliklerini belirtmek için kullanılan CSS artık sitenin tüm düzenini kontrol etmek için kulanılabilir. Ancak bunu etkili bir biçimde yapabilmek düzeni tablolar kullanarak belirlemekten çok daha farklı bir yaklaşım gerektirir.

CSS’in düzeni etkili bir biçimde kontrol edebilmesi için yapısal ve semantik XHTML kullamak gerekir.

Web Standartlarında Geçerleme

Geçerleme, bir metnin, yazıldığı dilin kurallarına uyup uymadığını kontrol etme işlemidir. Bu işlemi, bir metnin yazım ve sözdizim kurallarına uyumunu kontrol etmeye benzetebilirsiniz.

Geçerleme, web siteleri geliştirme sürecinin çok önemli bir parçasıdır. Farkedilmesi zor birçok hata geçerleme sırasında bulunur. Hatalar, yazım hataları kadar basit olabileceği gibi yanlış kullanılan bir elaman ya da özellik kadar ciddi de olabilir.

Ne yazık ki bir çok insan sayfalarını geçerlemez. Bazı insanların bundan haberleri bile yoktur, diğerleri ise bu işlemi unuturlar ve hatta bazıları bilerek ve isteyerek geçerlemeden sakınırlar. Bu durum için ağırlıkla tarayıcı üreticileri suçlanabilir. Birçok tarayıcı hata vermek yerine, geçersiz HTML kodlarını ellerinden geldiğince düzgün biçimde çözümlemeye ve yazan kişinin ne kastettiğini becerebildiği kadar kestirmeye çalışır. işte tarayıcıların bu davranışları bugün yazılmakta olan özensiz kodlara neden olmuştur. Bu tür kodlar kestirilemeyen sonuçlar ürettikleri ve web tarayıcıların hata işleme yöntemlerine güvendiklerinden dolayı sorumludurlar.

Neden Web Standartlarını Kullanmalı?

Duygusal olarak tepki göstermek ve bildiğiniz, kullanırken kendinizi rahat hissettiğiniz teknikleri bırakıp yeni birşey öğrenmeye direnç geliştirmek çok kolaydır. Ancak, duruma mantıklı olarak bakarsanız web standartlarını öğrenmenin ve kullanmanın bir çok getirisi vardır. Bunlara bir kaç örnek:

Daha kolay geliştirme ve bakım: Daha semantik ve yapılandırılmış HTML kullanmak başka birisi tarafından yazılmış kodu anlamayı kolaylaştırır ve hızlandırır.

Gelecekte ortaya çıkacak tarayıcılarla uyumluluk: Tanımlanmış standartları kullanır, geçerli kod yazarsanız, yeni çıkacak tarayıcıların dökümanlarınızı anlamaması riskini azaltır yani dökümanlarınızı gelecek uyumlu yapmış olursunuz.

Web sayfalarının daha hızlı indirilmesi ve çözümlenmesi: Daha az HTML kodu daha küçük dosya boyutu ve daha hızlı indirilme demektir. Modern tarayıcılar, sayfaları, standart moddayken, geçmiş uyumlu moddayken olduğundan daha hızlı çözümlerler.

Daha fazla erişilebilirlik: Semantik HTML, yani yapının sunumdan ayrıldığı HTML, ekran okuyucuların ve alternatif tarayıcı araçlarının içeriği daha kolay algılamasını sağlar.

Daha yüksek arama motoru sıraları: İçeriğin ve görünüşün ayrılması içeriğin sayfa boyutunun çok daha fazlasını temsil etmesi anlamına gelir. Semantik kodlarla birlikte bu, sayfanın arama motoru sırasını yükseltir.

Daha kolay uyum: Semantik biçimde oluşturulmuş bir döküman, yalnızca farklı bir CSS dosyası ile ilişkilendirilerek yazdırma işlemi ya da el bilgisayarları veya cep telefonları gibi alternatif tarayıcı araçlara çok daha kolay uyumlu hale getirilebilir.
Web standartları, web sitesi yaratıcılarına para ve zaman kazandırır, ziyaretçilere ise çok daha güzel bir deneyim yaşatır. Bunun yanısıra, web standartları “gelecek”tir. Hali hazırda, web standartlarını kullanmıyorsanız şimdi başlamanın tam zamanıdır, aksi taktirde arkada kalma riskini almış olursunuz.

Web Standartları Tarihçe

Doksanların ikinci döneminde internet ve web ana akım haline geldiğinde, tarayıcı üreticileri, henüz, CSSi (Cascading Style Sheets) tasarımcıların bir HTML dökümanının sunumunu kontrol edebilmek amacıyla kullanabilmelerine yetecek kadar geliştirmemişlerdi. CSS Level 1’in belirtiminin (specification) 1996’da, CSS Level 2’nin belirtiminin ise 1998’de yayınlandığı düşünülürse, bu geliştirmenin o zaman eksikliği bir miktar anlaşılabilirdi.

Tarayıcılardaki CSS desteğinin eksikliği, basılı malzeme üzerinde çalışırken mümkün olabilen denetim düzeyine alışmış grafik tasarımcıların beklentileri ile birleştiğinde, HTML, web sitelerinin görünüşünü kontrol etmeyi olası hale getiren her türlü yöntemle suistimal edildi. Bu suistimallere en büyük örnek, tasarımcılar, border=”0″ özelliğini kullanarak tabloların sınırlarını gizleyebildiklerini, böylece sayfa düzenini kontrol edebilecekleri görünmez bir ızgara oluşturabildiklerini keşfettiklerinde oluşan akımdır.Diğer bir örnek ise yine sayfa düzenini kontrol etmeye yardımcı olan, saydam yani görünmez aralık (spacer) GIF’lerinin kullanımıdır.

HTML’in hedefi hiçbir zaman döküman görünüşünü kontrol etmek olmadığından, kısayollar, geçersiz kodlar ve üreticiye özel elemanlar (etiket/tag), özellikler (attribute) kullanıldı. Geçerleme çok az kişi tarafından bilinen ya da kullanılan birşeydi. Bu tarz kod için en açıklayıcı isim etiket (tag) çorbasıdır.

Tarayıcıların yeni sürümleri çıktıkça, CSS desteği geliştirildi ve genişletildi ama bu gelişme ve genişlemenin hızı olması gerektiği kadar değildi. Tarayıcı üreticilerinin CSS’i geliştirmek konusunda bu kadar yavaş olmalarına rağmen, çok sayıda insanın makul düzeyde CSS desteği olan tarayıcıları kullanıyor olduğu öyle bir noktaya geldik ki artık HTML’i sadece gerçek amacıyla, yani bir dökümanın görünüşünü değil yapısını tanımlamak amacıyla kullanmamamız için hiçbir neden kalmadı. Bu yüzden, artık özellikle bu amaçla tasarlanmış olan CSS’i kullanabilirler.

Web’te Yapı ve Sunum!

Web standartlarından söz edilirken sıkça üstüne basılan konulardan biri yapıyı ve sunumu belirleyen kodun birbirinden ayrılmasıdır. Özellikle dökümanın semantik yapısını düşünmeye alışkın değilseniz başlangıçta yapı ve sunumu belirleyen kodun farkını anlamak zor olabilir. Ama, bunu anlamak çok önemlidir. Çünkü bu ikisi birbirinden ayrıldığında bir dökümanın sunumunu CSS ile kontrol etmek daha kolaydır.

Yapı bir dökümanın olmazsa olmaz parçaları ve içeriğinin semantik ve yapısal kodudur.

Sunum ise içeriğe verdiğiniz stildir. Birçok durumda sunum dökümanın nasıl göründüğü ile ilgilidir ancak herkes grafik bir tarayıcı kullanmadığından bazen dökümanın nasıl duyulduğunu da belirler.

Yapıyı ve sunumu mümkün olduğunca birbirinden ayırın. İdeal olarak, sadece yapıyı ve içeriği kapsayan bir HTML dökümanınız ve sunumu kontrol etmenizi sağlayan bir de CSS dökümanınız kesinlikle olmalıdır.

Yapının ve sunumun birbirinden ayrılması günümüz web tasarımında yaygın değildir. Birçok web sitesinde HTML kodu hem yapısal hem de semantik olarak eksiktir.